Een nieuwe regering. Gemeenten die allemaal een andere invulling geven een de Wmo. En mogelijk verdere bezuinigingen. Wat kan iemand die in 2017 met een zorgvraag aanklopt bij de Wet langdurige zorg (Wlz) of de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) verwachten? En waar start je een zorgvraag? Zorgspecialist Bas van Eerden van Technische Unie neemt ons mee in de wereld van zorg en ondersteuning en geeft nuttige tips voor wie hiermee te maken heeft.
Vandaag deel 2: Ondersteuning die niet uit de Wlz of Wmo komt en zorg & wonen in 2017
Welke andere ingangen zijn er naast de centrale overheid en de gemeente voor zorg en voorzieningen?
“Kijk bijvoorbeeld eens naar uw zorgverzekeraar. Veel mensen weten helemaal niet waarvoor ze verzekerd zijn. Ze ontvangen een dikke polismap, maar niemand weet precies wat er allemaal onder hun verzekering valt. Een aantal hulpmiddelen, zoals rollators en scootmobielen, valt onder bepaalde voorwaarden onder de zorgverzekering. Of je er aanspraak op kunt maken, is afhankelijk van de mate van beperking.
Naast de zorgverzekeraar zou ik zeker ook de kennis gebruiken die uw huisarts, fysiotherapeut, ergotherapeut en apotheker hebben van de sociale- en zorgkaart in uw regio. Wat is er allemaal beschikbaar en wie biedt het aan? Iedereen zoekt zijn of haar weg in deze complexe materie en gelukkig zijn steeds meer eerstelijns zorgverleners op de hoogte van de mogelijkheden in hun omgeving.
Een ander advies dat ik zou willen geven: schakel een onafhankelijke cliëntondersteuner in. Stichting MEE is in een aantal gevallen te benaderen hiervoor, zijn worden gefinancierd door de overheid, u kunt ze dus kosteloos meenemen naar een keukentafelgesprek. Zelf zou ik overigens voor mijn ouders een commerciële zorgconsulent inschakelen, zoals via het Aeden Netwerk. Of – als iemand lid is van een ouderenbond – kan via die bond waarschijnlijk een adviseur worden ingeschakeld, die bijvoorbeeld meegaat naar het Wmo-keukentafelgesprek met de gemeente. Want Stichting MEE is vooral gericht op een specifiek onderdeel van zorg & wonen. Ik zou ze zeker betrekken bij de zorgvraag van een gezin met gehandicapte kinderen, maar minder snel inschakelen voor mijn ouders die langer zelfstandig thuis moeten wonen.
In veel gevallen komt het erop neer dat mensen uiteindelijk zelf zorg en ondersteuning moeten regelen. Door een schoonmaakbedrijf te bellen en rechtstreeks met hen afspraken maken. Of door zelf particuliere zorg in te huren of woningaanpassingen te laten doorvoeren. Mensen zijn in toenemende mate zelf verantwoordelijk voor hun woon- en leefsituatie.”
Lees ook: Het keukentafelgesprek, de intake van de Wmo
Wat verwacht je van een nieuwe regering in 2017 op het gebied van zorg?
“Op zich is de speelruimte van de regering beperkt. Partijen aan de rechterkant van het spectrum sturen op een verdere uitkleding van de zorg die de overheid aanbiedt. Zij willen alleen zorg aanbieden aan wie zware zorg nodig heeft.
Partijen op links zijn weer van mening dat iedereen recht heeft op zorg en ondersteuning. Zodat iemand met ondersteuning in de ADL, de Algemene Dagelijkse Levensbehoefte, toch langer thuis kan wonen.
Dus het maakt wel degelijk uit wat je straks stemt, al zijn de verschillen in de praktijk minder groot dan in de campagnes naar voren komt. Het beleid heeft een beperkte speelruimte, bepaalde zorg- en ondersteuningstaken moeten sowieso worden uitgevoerd. Het is niet zo dat als links of rechts aan de macht komt, er straks opeens helemaal geen Wmo meer is. Of dat juist alles voor mensen betaald wordt.
De discussie tussen partijen draait om zorg die betaalbaar is voor mensen. Maar wat versta je onder betaalbaar? Voor de een ligt dat anders dan voor de ander, natuurlijk.”
Welke trends voorzie je in 2017 op het gebied van zorg & wonen?
“Ik denk dat er verder bezuinigd gaat worden op de Wmo. En dan met name op een van de grootste uitgaven, namelijk huishoudelijke hulp. Zo’n 60% van de gemeentelijke budgetten gaat daaraan op.
Verder verwacht ik een opkomst van kleine, lokale zorgpartijen. De wijkzuster zie ik een come-back maken! In het verleden zijn veel kleinere zorgverleners samen gaan werken, om te voldoen aan de financiële en kwaliteitseisen van gemeenten. Inmiddels zijn veel van die grotere koepelorganisaties omgevallen en wordt de zorg lokaal weer opgepakt. Dat vind ik een goede zaak, want lokale partijen hebben nu eenmaal meer kennis van de lokale markt.”
Lees ook deel 1 van dit artikel, over Wlz- en Wmo-gefinancierde zorg in 2017 >>
